 ÇÖPLÜĞE DÜŞMÜŞ MÜCEVHER...
- Günahların moda olduğu bu toplumun, zehir niteliğindeki alışkanlıkları kalpleri kararttığından İslamiyetin tadını almamıza mani oluyor... Bu tat olmayınca sendeki tereddütler, bu dine uymaya biraz meyilli olan herkeste hakim oluyor... Sonuçta bir sürü insana yazık oluyor... Ben en çok, İslamiyeti yaşamaya elverişli ama şu senin kavuştuğun nimetlere kavuşamamış, yalnız insanlara üzülüyorum... Arkadaşları olsa da yalnızlar onlar... İçlerindeki güzellikleri anlamıyor arkadaşları... Paylaşamıyorlar... Belli etseler, arkadaşları tarafından dışlanacaklar... Edemiyorlar... Yalnız kalmamak için o faziletlerini köreltiyorlar... Sonra da kaybediyorlar...- Evet... Çok doğru... Çok doğru...- Elimde değil acıyorum onlara... Tanımasam da yüzümün karasıyla dua ediyorum... Onlara da nasip olsa diye yalvarıyorum... Ama elimden bir şey gelmiyor...- Daha ne gelsin... Bu akşam öyle rehber oldunuz ki bana... Allahım sizden razı olsun...- Amin canım... Ne yaptım ki... Nasibin varmış... Aklıma Bilal-i Habeşi 'radıyallahü anh' hazretlerinin menkıbesi geliyor...Bir gün mescitte Bilal-i Habeşi hazretleri kalkıp oynamaya başladı.Hazret-i Ömer, (Ya Bilal, burası mescid, ne yapıyorsun, burada oynanır mı?) dedi. Bilal-i Habeşi hazretleri, Resulullahı göstererek, (Buranın sahibi var, sen çık aradan) dedi. Hazret-i Ömer, hayret edip, (Ya Resulallah, Bilal mescidin içinde oynuyor) dedi.Peygamber efendimiz onu çağırarak, (Ya Bilal, bu ne hal, niye oynuyorsun?) diye sordular. (Anam babam sana feda olsun ya Resulallah) dedi, (Bu benim Allahü teâlâya özel teşekkürüm. Allahü teâlâ, her şeyi senin için yarattı, sana her şeyi verdi, sadece bir şeyi vermedi. İşte bu sebepten sevincimden oynuyorum) dedi.Peygamber efendimiz tebessüm buyurup, (O sebep nedir ki ya Bilal, seni sevinçten oynatıyor?) diye sordular.(Anam babam sana feda olsun ya Resulallah, Cenab-ı Hak sana, hidayet verme yetkisi vermedi dedi. Kalbe iman bahşetmeyi sana bıraksaydı, sen önce yakınlarını, bildiklerini, tanıdıklarını hidayete erdirirdin, bu garip Bilal, tâ Habeşistan'da nasıl Müslüman olurdu, onun için oynuyorum) dedi.Peygamber efendimiz yine tebessüm edip, (Oyna ya Bilal!) buyurdular.- Şükür Rabbime... Dua edin bana da ne olur... Ben de kavuşayım...- Dualar müşterek güzelim... Benim de senin duana ihtiyacım var...- Zil çaldı... Annem mi geldi acaba...- Evet canım... Girmeyeyim dedi... Seni bekliyor........- O akşam ayrılırken sarıldık birbirimize o hanımla... Beyciğim bir şey diyeyim mi... Öyle bir hanım olmak için ömrüm yetmez benim sanırım...- Öyle deme hanım... Belli mi olur...- Kapıda sarıldık birbirimize... O kapıda ilk karşılaşmamızla, birkaç saat sonraki bu veda arasında uçurumlar vardı... Öyle yakın olduk, arkadaşlığımız öyle bir kuruldu ki... İşte bu günlere kadar geldik...- Maşaallah... Ne güzel hayatım...- Sonra ne oldu... Büyük değişim ne zaman başladı... O noktanın heyecanı aldı beni...- Biz de önce bir namazlarımızı kılalım sonra anlatayım, olur mu aşkım :)- Ah... Doğru ya...İki genç Rablerinin huzuruna çıktılar... İki mübarek kalp... İki nur yüzlü insan... Kalplerinde lezzet ve birbirlerine olan aşk için Yaradana şükürle bitirdiler namazlarını... Onların aynı secdeye baş koymaları bir başka yapmıştı sevdalarını...
(devam edecek)
-Ömer Çetin Engin-
omercetin@saatlimaarif.com
omer.cetin@tg.com.tr
|
