 Vehbi Abimizin yazıları
"O büyük günde buluşuncaya kadar sevenlere sabır, selamet;
Mahrum kalmışlara da insaf ve itidal dilerim..." - Vehbi Arvas |
|
 |
|
| Hayal Tiyatrosu: 'Şefkat' (22) |
|
| 20 Ocak 2011 Perşembe | 15:34 |
|
 HAYRAN KALDIM DAVASINA...
- Sureleri bitirince, rükuya gittim... Kalktım... Secdeye vardığımda ne oldu, biliyor musun...- .....- Kalkamadım beyciğim, kalkamadım...- Dur hayatım ağlama... Niye ki... Dur sakin ol... Ah canım benim ya... Seni bana nasip eden Rabbime şükürden acizim.......Sarılır eşine... Ağlamasının bitmesini beklerken kendi de gözyaşı döker hayat arkadaşının üzerine... Belli ki o secdede yaşadıkları kelimelere kolay kolay dökülemeyecek güzelliktedir... Zorlamaz genç adam hanımını... Bekler ardı ardına gelen hıçkırıklarını, konuşmaya gelebileceği zamanı... Hanımı bir süre sonra yavaş yavaş toparlar kendini... Ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştur... Siler şefkatle onları... Hiçbir şey söylemez özellikle... Kızcağız kendini biraz olsun toparladığında büyük iç mücadelesinin secdedeki mükafatını tarif etmekte zorlanacaktır...Genç adam bir an için yeryüzünde şu an yaşadığı tablonun kaç evde gerçekleşebileceğini sorar kendine... 'İşte Allahın böyle kulları da var... Bu içi dışı dünya olmuş topluma aldırış etmeden, sonsuzlukla ürperen ve onun için hazırlanamama korkusu yaşayan, temiz olma kavgası verenler de var' der kendi kendine...Bu kavgayı veren insanlardan birisi de sevgili eşidir ve bu insana şu an sarılmış, sarılabilmiş olmanın huzur ve mutluluğunu yaşadığını düşünür... Aşık olduğu hayat arkadaşına ve kavgasına büyük bir saygı duymaya da başlamıştır... Bu duygularla daha bir sıkı sarılır ona...- İyi misin... Sakinleştin mi sevgilim...'Evet canım' der burnunu çeke çeke...- Hadi dinliyorum o halde...- Peki...
(devam edecek)
-Ömer Çetin Engin-
omercetin@saatlimaarif.com
omer.cetin@tg.com.tr
|
|
|
|
|
|
|
|
|
