Sen yoktun
terk etmiştin şehrimi
şarkılar çalınmaya başladı
metrobüslerinde İstanbul'un.

Hüzünlüydü tüm duraklar;
-Ayvansaray, Halıcıoğlu-
çalan şarkılar gibi
benim menzilim değildi
senin geçmediğin yollar.

Gözlerim saplandı Haliç'e
boynum bükük, kalbim buruk
-ve dizilmişti kordona kayıklar-
salınırken ben tershanelerinden
gülüyordu bana insanlar.

Sen gittin
-hani beni terk ettin-
pas kapladı köprüleri
otobüsler yoldan çıktı
ışıkları söndü caddelerin
tek şeride düştü tüm yollar
çıkmaz sokaklı evinizin
misafiriyim şimdi.

***

E-posta: irfan@saatlimaarif.com