Elekte eleriz bir bir fikrimizi
Ki hapsolmasın ruhumuza,
Söylediklerimiz, söyleyeceklerimiz.

Puslu idi her geçtiğimiz yol,
Geldiğimiz il, varacağımız menzil.
Belli mi olur belki biz de seviliriz!
Sebeb-i şiirdir ki biz de zeliliz.

Bir ırmaktır akar şu eşref-i mahlûkâttan,
Yoksa kelâm ile bu haykırış da mı ondan?

İrfânım yetmez, deme öyle kahyâ!
Bataklıktan gelene hiç kâr eder mi?
Bir nasihat eyle şu aciz mahluka,
Acep bana da zatınca hilm eder mi?

Sensiz yoktur bu yolun mihmandârı,
Söz ol, göz ol, kuzgunî yollara ışık ol,
Yeni içinde kırık bir kol,
Nerede şimdi bu yolun serdârı?

Biliriz, arı ordusudur şimdi yollarda,
Taşınır elden ele bu sancak.
Vızıldayarak sessiz ve derinden
Şüphe yok!
Vakit o ki, Arasat'ta cem oluruz ancak...

E-posta: irfan@saatlimaarif.com